Хорин настайдаа бичсэн шүлгүүдээ нэг өдөр л эргэж уншихдаа "энд ч ийм санаа дутуу, тэнд ч ийм ижил мөр" гэсэн дэндүү өөнтөгч нүдээр өөрийгөө хараад эхэлсэн болохоор тэр цагаас хойш ахиж бичье гэж огтоос бодоогүй. Харин ямагт л шүлэг уншсаар байдаг. Аз болоход...